شهر مرده ها است ایران
هرکسی ساز مرگ خویش می زند
و پیمانه خون سر می کشند
در مرگ سهراب خویشتن
خوابم نمی برد از وعده های تو
رفتار مسموم آغشته به ریاکاری دلت
خوابم نمی برد از غم های مردمی که
دختران جوانشان موی سپید می کنند
در خنده های تو
هرکسی ساز مرگ خویش می زند
و پیمانه خون سر می کشند
در مرگ سهراب خویشتن
خوابم نمی برد از وعده های تو
رفتار مسموم آغشته به ریاکاری دلت
خوابم نمی برد از غم های مردمی که
دختران جوانشان موی سپید می کنند
در خنده های تو
No comments:
Post a Comment