ای عاشق سرمست بنوش باده مستی
زین شهر خراب عاقبت عشق سراب است
زین شهر خراب عاقبت عشق سراب است
گر رقص دلت خانه ویران هوس شد
بگذرازاین شهرخراب خانه خراب است
هربار هوس کردم لب لعل تو رانوش
زهری به جانم چو نشست جان حلال است
در رهگذر مستی و دیوانگی من
هر کس گذری کرد دلش ویرانه جان است
استاد اردشیر بزرگ نیا انچنان شعر قشنگی گفتند که من را به هوس انداختند تمرینی داشته باشم
No comments:
Post a Comment